άω

(I)

ἄω (Α)

άημι*, φυσώ.

————————

(II)

ἄω (Α)

ιαύω*, κοιμάμαι.

————————

(III)

ἄω (III) (Α)

ἀάω*, βλάπτω.

————————

(IV)

ἄω (Α)

1. χορταίνω κάποιον

2. (αμτβ.) χορταίνω.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για αρχαίο ρήμα που απαντά σε μεμονωμένους τύπους, οι οποίοι ανάγονται σε ινδοευρ, ρίζα *sā (< *se∂₂) / s∂- «κόρος, κορεννύω, χορταίνω» (πρβλ. απρμφ. αορ. ά-σαι, επικό απρμφ. ά-μεναι, υποτ. αόρ. έωμεν < *ήομεν, μέλλ. ά-σειν κ.ά). Η συγγένεια με τα άδην*, άση* είναι πολύ πιθανή, ενώ η ετυμολόγηση από ινδοευρ. ρίζα *as- «παχαίνω, πλουτίζω» δεν φαίνεται πειστική].